Έχουμε φθάσει αισίως στην περίοδο πριν από την έναρξη του νέου σχολικού έτους. Οι μαθητές έχουν επιστρέψει από τις διακοπές τους, αλλά ακόμη έχουν ελεύθερο χρόνο και μπορούν να τον διαθέτουν κατά βούληση ώστε να δρουν δημιουργικά και ευχάριστα. Με φίλους και συμμαθητές μπορούν να οργανώνουν αθλοπαιδιές και να αθλούνται για αρκετές ή πολλές ώρες. Έτσι, θα ωφελούν τη σωματική τους υγεία και ταυτόχρονα θα βελτιώνουν τις φιλικές τους σχέσεις, την συναισθηματική τους ευεξία και την ψυχοκοινωνική τους ανάπτυξη. Κάποιες από τις φιλίες τους ίσως διατηρηθούν για πολλά χρόνια.

    Παράλληλα και αλληλοεπηρεαζόμενοι μπορούν να κάνουν επαναλήψεις στη Γραμματική, στα Μαθηματικά λύνοντας  κάποια προβλήματα, στη λογοτεχνία με ενδιαφέροντα κείμενα, ή να ασχολούνται με άλλα χρήσιμα αντικείμενα.

    Είναι υψίστης σημασίας τα παιδιά να μάθουν να εργάζονται συνεργατικά σε ομάδες. Ξεκινώντας από τον αθλητισμό, τη μουσική και γενικότερα τις δημιουργικές τους δραστηριότητες, τα παιδιά μπορούν να δημιουργήσουν μία ομάδα φίλων που να παρακινεί θετικά το ένα το άλλο, ανεβάζοντας μέρα με τη μέρα τον πήχη και ο καθένας ατομικά και όλοι μαζί ως ομάδα.  Η νοοτροπία αυτή, με τη συμβολή της οικογένειας και των καθηγητών, πρέπει να μεταφέρεται στο σχολικό περιβάλλον και στην κουραστική, αλλά ταυτόχρονα λυτρωτική διαδικασία του διαβάσματος. 

    Η γνώση είναι δικός τους πλούτος και δεν πρέπει να φεύγει ο χρόνος τους χωρίς να την αυξάνουν συστηματικά. Οι μυημένοι μπορούν να επηρεάζουν  σιγά σιγά όλο και περισσότερους στο σημαντικό και καθοριστικό για την πρόοδό τους χώρο της γνώσης, της σκέψης και της προσπάθειας. 

Το παιδάκι ήταν στο πάρτυ και έπαιζε ποδόσφαιρο με πολλούς φίλους του για πολλές ώρες. Η ώρα ήταν 9.30 το βράδυ, και άρχισε να κλαίει έντονα διότι έπρεπε να φύγει από το συμμετοχικό αγώνα με τους φίλους του. Η αντίδρασή του ήταν φυσιολογική διότι σταματούσε  την ομαδική προσπάθεια που ήταν σε εξέλιξη, την όλη συνεργασία με τους φίλους του, την αλληλοεξάρτηση, τη βοήθειά του στους στόχους της ομάδας να βάλει γκολ, τη συναισθηματική επικοινωνία μαζί τους, τη διαρκή βελτίωση στην προσπάθειά του, στην αυτογνωσία και στην κοινωνικοποίησή του. Δηλαδή καλλιεργούσε τις υγιείς παιδικές σχέσεις.(1)

   Με όλη αυτή τη συνεργασία και την προσέγγιση με τους φίλους , τα παιδιά κτίζουν τη γνωστική και συναισθηματική νοημοσύνη τους, αλληλοστηρίζονται και απομακρύνουν κάθε αγχώδες συναίσθημα  και κάθε είδους ενοχή. Μπορούν με την έναρξη των 3μηνων διακοπών να καταγράψουν πρόγραμμα με πολύ ευχάριστες και δημιουργικές δραστηριότητες που αντιστοιχούν στην ηλικία τους ώστε όλο το καλοκαίρι να  είναι γεμάτο με  καλά βιώματα

    Παράλληλα οι γονείς και οι δάσκαλοι μπορούν να τους επηρεάσουν ώστε να ασχοληθούν με κάποια ενδιαφέροντα βιβλία διότι η κατευθυνόμενη και όχι η τυχαία γνώση από το κινητό, θα αποτελέσει βοήθεια για το μέλλον τους. Ο ισολογισμός σωματικών και πνευματικών δραστηριοτήτων, στη διάρκεια του καλοκαιριού, μπορεί να αποτελέσει το διαρκές ευχάριστο ζητούμενο για όλα τα παιδιά και όλους τους έφηβους!

   Σήμερα πολλά παιδιά έχουν αναπτυξιακά προβλήματα που τα οδηγούν σε εσωστρέφεια και σε ελάττωση της γνωστικής νοημοσύνης. Αν ακολουθήσουν δράσεις παρόμοιες με τα προαναφερόμενα τότε η αισιοδοξία τους, η πληρότητα και η απόδοσή τους στη νέα σχολική χρονιά θα είναι φυσιολογική διαδικασία. Είναι ανάγκη να βγουν από το διαμέρισμα, να ασχοληθούν με αθλητισμό, κυρίως με ομαδικά αθλήματα, να βιώσουν τη σωματική κούραση και τη βελτίωσή τους, να αποκτήσουν πολλούς φίλους και να απολαμβάνουν τις δραστηριότητές τους, ίσως βέβαια με κάποια  επιτήρηση.

Καλή απόλαυση του τρίμηνου!

   (1).Με όλο αυτό το σκηνικό θυμήθηκα τον Αλγερινό φιλόσοφο Αλμπέρ Καμύ, φίλο του Σαρτρ και της Μποβουάρ, που έγραφε: “ Όλα όσα έμαθα στη ζωή μου για την ηθική και για το καθήκον τα χρωστάω στο ποδόσφαιρο”.

 Νοητική αναπαράσταση είναι μια νοητική δομή που αντιστοιχεί σε ένα αντικείμενο, μια σκέψη, μια συλλογή πληροφοριών, ή σε ό,τι συγκεκριμένο ή αφηρημένο σκέπτεται το μυαλό. Π.χ. μια οπτική εικόνα. Όταν αναφέρεται η ΑΚΡΟΠΟΛΗ, πολλοί άνθρωποι θα “δουν “ νοερά την εικόνα της και  η εικόνα αυτή είναι η νοητική αναπαράσταση του αρχαίου μνημείου.

    Η νοητική αναπαράσταση του Πυθαγόρειου Θεωρήματος υπάρχει σε πολλούς. Όταν ο μαθητής το ακούει ή το διαβάζει για πρώτη φορά, με αυτοσυγκέντρωση και ενδιαφέρον, το καταγράφει στην βραχύχρονη μνήμη. Με την συνειδητή εξάσκηση ,με την επαρκή επίκλησή του στις ασκήσεις, το κατανοεί καλύτερα και το αποθηκεύει στην μακρόχρονη μνήμη. Με την επανάληψη της προσπάθειας ενισχύει τη νοητική αναπαράσταση του θεωρήματος. Στην πρώτη ζήτησή του για την επίλυση μιας άσκησης, ανακαλείται στην βραχύχρονη μνήμη και χρησιμοποιείται για την επίλυση. Με αυτό το “πινγ-πονγ»” της ανάκλησης της γνώσης ισχυροποιείται η εγγραφή της στον εγκέφαλό μας. Με την συχνή επίκληση του θεωρήματος, ενισχύεται η νοητική αναπαράστασή του και μετατρέπεται σε στέρεη γνώση. Ακριβώς εδώ υπεισέρχεται η προσπάθεια που ζητάμε από τον μαθητή.

        Κάτι ανάλογο συμβαίνει  και με τον μουσικό  που μαθαίνει μουσική, τον παίχτη που μαθαίνει ποδόσφαιρο ή μπάσκετ, τον κολυμβητή, ή τη χορεύτρια. Όλοι πρέπει να αναπτύξουν σαφείς νοητικές αναπαραστάσεις, να τις ανατροφοδοτούν διαρκώς ώστε να πετυχαίνουν το βέλτιστο αποτέλεσμα, δηλαδή να κάνουν πολλή προπόνηση.

Από τις έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί πριν από τριάντα χρόνια τουλάχιστον, γνωρίζουμε ότι στο νευρικό μας σύστημα υπάρχουν 100 δισεκατομμύρια νευρώνες, δηλαδή νευρικά κύτταρα και κάθε νευρώνας έχει 1000 συνάψεις που αποτελούν τις συνδέσεις μεταξύ των νευρώνων, δηλαδή τις γέφυρες μετάδοσης νευρικών ώσεων, μηνυμάτων μεταξύ των νευρώνων.

     Οι συνάψεις ενός δίχρονου παιδιού είναι περίπου 50% περισσότερες από έναν ενήλικα και ο εγκέφαλος αναπτύσσεται διαρκώς και αλλάζει κατά τις δύο πρώτες δεκαετίες της ζωής ενός ανθρώπου!. Αν κάποιος αφιερώσει πολύ χρόνο στην εξάσκηση με το πιάνο από την παιδική ηλικία, μπορεί να εξελιχθεί σε κορυφαίο πιανίστα.

        Η επίμονη προπόνηση με μία άσκηση ενόργανης γυμναστικής, ή μουσικής, ή Μαθηματικών ή άλλης δεξιότητας, επιφέρει αλλαγές στα μέρη του εγκεφάλου που έχουν σχέση με τη συγκεκριμένη άσκηση. Έτσι δημιουργούνται νέες συνδεσμολογίες που αυξάνουν την ικανότητα του εγκεφάλου, και αυτό έχει καταγραφεί από τομογράφους ερευνητών που εντοπίζουν μικροσκοπικά μαγνητικά πεδία. Έχουν διαπιστώσει ότι η παρεγκεφαλίδα είναι μεγαλύτερη στους Μουσικούς από τους μη Μουσικούς όπως και ότι ο κάτω δεξιός βρεγματικός λοβός στους Μαθηματικούς ως αποτέλεσμα παρατεταμένης Μαθηματικής σκέψης.

     Αν οι δάσκαλοι και οι άλλοι επιστήμονες τελειοποιούσαν τις δεξιότητές τους, όπως οι βιολιστές, οι σκακιστές και οι μπαλαρίνες, τότε το εκπαιδευτικό μας σύστημα και όλες οι επιστήμες θα βρίσκονταν σε πολύ ψηλό επίπεδο κατά τον Ericsson. H Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία και οι άλλες επιστημονικές Ενώσεις, με τα περιοδικά, με τους διαγωνισμούς που διοργανώνουν Πανελλαδικά, με τη συμμετοχή σε παγκόσμιες διοργανώσεις σχετικές με την ειδικότητά τους, στις οποίες μάλιστα  ξεχωρίζουν, και με άλλες δραστηριότητες, επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τους άριστους και μη, μαθητές στην προσπάθεια, στη βελτίωσή τους και κατά συνέπεια στους στόχους τους. Οι νοητικές και σωματικές αλλαγές που επιφέρει η επαρκής και συνειδητή εξάσκηση βαθμιαία μετασχηματίζουν τον μαθητή.

       Το διάβασμα ενός  κειμένου ή η καταγραφή μιας άποψης ή η απομνημόνευση ενός ποιήματος ή η επίλυση ενός προβλήματος δημιουργούν νοητικά σχήματα στους νευρώνες του εγκεφάλου και με την επαρκή επανάληψη αυξάνουν και κάνουν στέρεη τη γνώση ενός μαθητή. Ο ορισμός του Αριστοτέλη για την τραγωδία είναι εγγεγραμμένη στη μακρόχρονη μνήμη κάποιου. Μετά από πολλές επαναλήψεις ανακαλείται στη βραχύχρονη μνήμη άμεσα στην όποια ζήτηση. Όπως ένα θεώρημα εμπεδωμένο από τον μαθητή καλείται στη βραχύχρονη μνήμη εύκολα και συντελεί στην επίλυση μιας σχετικής άσκησης. Αφού αυτά λένε οι ερευνητές θα μπορούσαμε να εφαρμόσουμε ένα κατάλληλο ολιστικό πρόγραμμα για όλους τους νέους μας.

      Από μικρή ηλικία μπορούν και πρέπει να ασχολούνται επίμονα και με διάρκεια με πολλές στοχευμένες αισθητικοκινητικές δεξιότητες, με αρκετό τρέξιμο, με πολύ κίνηση σε έναν μεγάλο ελεύθερο χώρο, με ποικίλα πνευματικά ερωτήματα, με βιωματικά παιχνίδια κ.λ.π. και μάλιστα μαζί με φίλους και γνωστούς. Έτσι θα βιώνουν περισσότερο το δημιουργικό αποτέλεσμα από τη δράση τους, θα απολαμβάνουν  τη χαρά της δράσης τους, θα έχουν συνεχή θετική  ανατροφοδότηση και προσωπική ανάταση μεταξύ φίλων και πιθανώς θεατών. Στην καθημερινή τους χαρούμενη πορεία δεν θα παρουσιάζονται αντιπαλότητες, παρά η βελτίωσή τους και συνεργασίες στις ενέργειές τους με όλους τους συνομηλίκους τους.

      Είμαστε σε συνεχή κατάσταση δημιουργίας νοητικών παραστάσεων χωρίς καν να το καταλαβαίνουμε. Σχηματίζουμε νοητικές δομές που είναι σχετικές με τα όνειρά μας, με τις ιδέες μας, με τη φαντασία μας, με το παρελθόν, με το μέλλον μας, με το παρόν και με το είναι μας. Οι όλες παιδικές και εφηβικές  εγγραφές στους νευρώνες μας, μας επηρεάζουν σε όλη μας τη ζωή. Ακριβώς γιαυτό το λόγο πρέπει να δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή στην ανατροφή και στις πολλές και ποικίλες δραστηριότητες των νέων όπως βέβαια προτείνουν και τα παιδαγωγικά. Πρέπει διαρκώς να ενθαρρύνουμε και να περιφρουρούμε τις θετικές εμπειρίες και καταγραφές τους για να επηρεάζουμε τις παραμέτρους για το καλύτερο μέλλον τους και για το καλό όλης της κοινωνίας. ΟΙ ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΣΤΟΥΣ ΝΕΥΡΩΝΕΣ ΜΑΣ, ΜΑΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΥΝ.

«Ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας Θεοδόσιος ο Β, πιστεύοντας ότι «η φιλολογική μόρφωση είναι η ανώτατη από όλες τις αρετές», ιδρύει το ΠΑΝΔΙΔΑΚΤΗΡΙΟΝ, ένα μεγάλο δημόσιο πανεπιστήμιο στην ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΎΠΟΛΗ. Ο ιδρυτικός νόμος δημοσιεύτηκε στις 27 Φεβρουαρίου 425. Σε αυτό το ίδρυμα, ο αυτοκράτορας συγκεντρώνει το άνθος της βυζαντινής παιδείας, με καθηγητές (πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, σύμφωνα με τη σύγχρονη νεοελληνική ορολογία), περιορίζοντας την ιδιωτική ανώτατη παιδεία μόνο σε παιδαγωγούς που απασχολούνταν στα μέγαρα των πλουσίων.

   Το ΠΑΝΔΙΔΑΚΤΗΡΙΟΝ στελεχώνεται με τρεις καθηγητές της ρητορικής για τις λατινικές σπουδές και πέντε για τις ελληνικές (χαρακτηριστικό το προβάδισμα των τελευταίων), είκοσι καθηγητές κλασικών σπουδών για την ελληνική και τη λατινική γλώσσα, δύο καθηγητές της Νομικής κι έναν της Φιλοσοφίας.

      Ο Θεοδόσιος, αν και ο ίδιος χριστιανός, δεν απέκλεισε από το πανεπιστήμιο της πρωτεύουσας το αρχαίο ελληνικό πνεύμα, όχι μόνο για χάρη της ανεξιθρησκείας,(313),αλλά και, προφανώς, παίρνοντας υπόψη τις συμβουλές των περισσότερο φωτισμένων χριστιανών ιεραρχών, καθώς και της συζύγου του Ευδοκίας, κόρης του Αθηναίου φιλόσοφου Λεόντιου και γυναίκας με μεγάλη μόρφωση»

  Από το βιβλίο του Θ.ΚΑΡΖΗ: Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ Εκδόσεις ΦΙΛΙΠΠΟΤΗ, σελίδα 369  

      Mε το Πανδιδακτήριο η Κωνσταντινούπολη άρχισε να συναγωνίζεται τις άλλες μεγαλουπόλεις της Ανατολής, την Αθήνα και την Αλεξάνδρεια που διέθεταν σημαντικές ανώτερες σχολές. ( Βέβαια υπήρξαν και τα τρία Λύκεια της Αρχαίας Αθήνας: η Ακαδημία  του Πλάτωνα, το Λύκειο του Αριστοτέλη και το Λύκειο του Κυνοσάργους ).Από τα διδασκόμενα μαθήματα τα 15 διδάσκονταν στη Λατινική και τα 16 στην Ελληνική γλώσσα.

     Περίπου το 1150 ιδρύθηκαν τα Πανεπιστήμια του Μιλάνου, του Παρισίου και της Οξφόρδης. Η ίδρυση του ΠΑΝΔΗΔΑΚΤΗΡΙΟΥ αποτέλεσε σταθμό στη διάδοση της γνώσης στα πολύ δύσκολα χρόνια για την εξέλιξη του ανθρώπου. Υπήρξε το πρώτο Πανεπιστήμιο σε όλο τον κόσμο.

Ο Αρίσταρχος ο Σάμιος(310-230 περίπου π.Χ.) ήταν Έλληνας αστρονόμος και μαθηματικός, ο πρώτος  που περιέγραψε το Ηλιοκεντρικό μοντέλο του Ηλιακού μας Συστήματος. Με την παρατήρηση και την οξυδέρκειά του διαπίστωσε ότι ,το κέντρο περί το οποίο περιστρέφεται η Γη και οι άλλοι πλανήτες, ήταν ο Ήλιος  και όχι αντίστροφα ότι δηλαδή ο Ήλιος περιστρέφεται γύρω από τη Γη, όπως πίστευαν μέχρι τότε και στη συνέχεια, μέχρι την εποχή του Κοπέρνικου(1473-1543μ.Χ.).

     Αυτή την ανακάλυψη την περιλαμβάνει και ο Αρχιμήδης (287-212μ.Χ.) στο έργο του “Ψαμμίτης”. Εκεί αναφέρει την άποψη του Αρίσταρχου :” οι απλανείς αστέρες και ο Ήλιος είναι ακίνητοι, και η Γη κινείται γύρω από τον Ήλιο σε κυκλική τροχιά”.

     Και ο σύγχρονός τους, Στωικός Φιλόσοφος Κλεάνθης, πίστευε ότι έπρεπε να καταδικαστεί ο Αρίσταρχος από τη Σάμο, διότι έθετε σε κίνηση την εστία, το κέντρο του τότε γνωστού Σύμπαντος δηλ. τη Γη και έτσι διαταρασσόταν η ηρεμία των Θεών.

     Ο Κοπέρνικος γνώριζε καλά τις απόψεις του Αρίσταρχου. Στο αρχικό κείμενο που έστειλε στο τυπογραφείο το 1543 ανέφερε ότι ο επινοητής του  Ηλιοκεντρικού Συστήματος ήταν ο Αρίσταρχος ο Σάμιος. Αλλά πριν τυπωθεί το κείμενο, διέγραψε αυτή την παράγραφο και έτσι ”κατωχύρωσε” την πατρότητα της μεγάλης ανακάλυψης και σύλησε την ιδέα των Αρχαίων Ελλήνων.

        Το Ηλιοκεντρικό Σύστημα λοιπόν δεν πρέπει να ονομάζεται Κοπερνικιο αλλά Αριστάρχειο, διότι 250 χρόνια π.Χ. είχε ανακαλυφθεί από τον Αρίσταρχο το Σάμιο. Επίσης οι Ορφικοί σε παλαιότερα χρόνια, γνώριζαν πως ο Ήλιος βρίσκεται στο κέντρο του Σύμπαντος και τον ονόμαζαν Κοσμοκράτορα . Ο Πυθαγόρειος Φιλόσοφος,  Φιλόλαος  ο Κροτωνιάτης (470-385π.Χ.) και πολλοί  μαθητές της ίδιας Σχολής, τοποθετούσαν στο κέντρο του σφαιρικού Κόσμου ,το “Κεντρικό Πύρ” και γύρω από αυτό περιφέρονταν η Γη, ο Ήλιος  και οι πλανήτες.

       Μετά τον Κοπέρνικο άνοιξε ο νέος δρόμος της επιστήμης. Ο Κέπλερ (1571-1630) βρήκε τους ακριβείς νόμους της περιστροφής των πλανητών. Ο Γαλιλαίος  (1564-1630) χρησιμοποίησε την παρατήρηση και το πείραμα. Ο Νεύτωνας (1643-1727)  ανακάλυψε την Ουράνια  Μηχανική και τον Απειροστικό λογισμό (1663), σχεδόν ταυτόχρονα με τον Λάiμπνιτζ (1646-1716) και η επιστήμη …συνεχίζει το δρόμο της. Ποιος όμως θα την “καθοδηγήσει”  σήμερα προς τη Σωτηρία της Γης και του ανθρώπου?

         Τα Ομηρικά έπη, η Ιλιάδα και η Οδύσσεια, είναι τα αρχαιότερα, της Ελληνικής και της Ευρωπαικής λογοτεχνίας, που μας έχουν παραδοθεί ολόκληρα. Γράφτηκαν από τον Ομηρο στο2ο μισό του 8^ου π.Χ. αιώνα. Η Ιλιάδα(κοντά στο 750π.Χ.)με 15693 στίχους προηγήθηκε της Οδύσσειας που  περιέχει 12110 στίχους.

          Και τα δύο έπη χωρίζονται σε 24 ραψωδίες. Η Ιλιάδα αναφέρεται στον Τρωικό πόλεμο που έγινε το 12^ο π.Χ. αιώνα. Η Οδύσσεια αφηγείται την περιπετειώδη επιστροφή του Οδυσσέα στην Ιθάκη την πατρίδα του.

        Τα Ομηρικά έπη αποτέλεσαν βασικό στοιχείο της εκπαίδευσης των νέων στην αρχαιότητα. Σημαντικότατη υπήρξε η επίδρασή τους στην παγκόσμια λογοτεχνία και  τέχνη από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.

       Ο Ησίοδος ήταν επίσης Έλληνας  ποιητής, ραψωδός, συγγραφέας και μυθογράφος. Έζησε στο τέλος του 8^ου π.Χ. αιώνα, στη Βοιωτία, κοντά στον Ελικώνα. Έγραψε το <<Έργα και ημέραι>>, ηθικοδιδακτικό  ποίημα, συμβουλευτικό  προς τους αγρότες, για την καλλιέργεια της γης, για ναυτιλιακά, για  εμπορικά και για γεωργικά έργα, για το γάμο και την ανατροφή των παιδιών, για τον καλό και ενάρετο άνθρωπο.

          Αναφέρει το ρητό <<Έργον δ¨ουδέν όνειδος, αεργίη δε το όνειδος>> δηλ. <<καμία εργασία δεν είναι ντροπή, ντροπή είναι να μη θέλει να εργαστεί κανείς>>.

         Άλλο έργο του είναι η” θεογονία”, αφηγηματικό ποίημα, 1022 στίχων που αναφέρεται στις τοπικές λατρείες των Θεών και στην απαρχή του κόσμου. Αποτελεί σημαντικότατη πηγή πληροφοριών για την Ελληνική μυθολογία  και φιλοσοφία.

            Μετά από λίγα χρόνια (640π.Χ.ή 624π.Χ.) γεννήθηκε στη Μίλητο της Μ. Ασίας ο Θαλής, ο  Αρχηγέτης της φυσικής φιλοσοφίας, και οι μαθητές του   Αναξίμανδρος και   Αναξιμένης, μεταγενέστερα ο Πυθαγόρας ο Σάμιος (το 500π.Χ.),ο Παρμενίδης ( το 470Π.Χ.) και πολλοί άλλοι γνωστοί Έλληνες φιλόσοφοι.

             Έτσι ξεκίνησε η πνευματική αναζήτηση  των ανθρώπων του Δυτικού πολιτισμού και η προσπάθειά τους να εξηγήσουν τον κόσμο με την παρατήρηση και τη σκέψη και όχι με τη μυθολογία.

               Ο Θαλής δίδαξε τη φιλοσοφία στην Μικρά Ασία, ο Πυθαγόρας στη Μεγάλη Ελλάδα και από αυτές τις περιοχές η φιλοσοφία  μεταδόθηκε στην Αθήνα. Με τον Σωκράτη, με το μαθητή του τον Πλάτωνα και με τον μαθητή του Πλάτωνα τον Αριστοτέλη δημιουργήθηκε το Ελληνικό θαύμα :Μία αναζήτηση της αντικειμενικής κατά το δυνατόν γνώσης  και ένας προβληματισμός πρωτογενής σε πολλά θέματα. Έτσι τον 4^ο και 5^ο π.Χ. αιώνα χτίστηκε ένας πλούσιος ορίζοντας στοχασμού από τον οποίο συγκροτήθηκαν διάφορα φιλοσοφικά ρεύματα: ο στωικισμός, ο επικουρισμός, ο σκεπτικισμός και άλλα.

       Παράλληλα το θέατρο και τα έργα τέχνης αποτέλεσαν σημείο αναφοράς για όλες τις επόμενες γενιές.

        Η Ρωμαική Αυτοκρατορία επικράτησε για πολλά χρόνια στην ευρύτερη περιοχή της Ευρώπης και της Μεσογείου και της Ανατολής. Η Ελληνική επίδραση στους Λατίνους συνοψίζεται στο περίφημο δίστιχο του μεγάλου Ρωμαίου ποιητή  Οράτιου: Η κατακτημένη  Ελλάδα κατάχτησε τον άγριο νικητή της και έφερε τον πολιτισμό  στο βάρβαρο Λάτιο.

         Επηρεάστηκαν καθοριστικά  ο Χριστιανισμός, ο Ισλαμισμός  και η Λατινική σκέψη. Στην Ανατολή, η Βυζαντινή Αυτοκρατορία κράτησε απόρθητη την Κωνσταντινούπολη  για 1000 χρόνια από τις ορδές των βάρβαρων επιδρομέων. Στη Δύση ο Μεσαίωνας και οι πολλοί πόλεμοι μεταξύ των λαών, επέφερε καταστροφές, θανάτους και παρακμή στον κόσμο για πολλούς αιώνες.

     Κατά τον12ο και 13^ο αιώνα, με την “ανακάλυψη” των έργων των Αρχαίων Ελλήνων, δημιουργήθηκε η Αναγέννηση. Στην Ανατολή , προ και μετά το 1453, με την επικράτηση των βαρβάρων, πάγωσε  ο πολιτισμός στην ευρύτερη περιοχή για περίπου 400 χρόνια. Τραγική ειρωνεία της Ιστορίας: Στη Δύση άρχιζε  η Αναγέννηση, στην Ανατολή το σκοτάδι. Αργότερα τον 17^ο και τον 18^ο αιώνα στην Ευρώπη άρχισαν οι ανακαλύψεις των επιστημών και ο Διαφωτισμός.

    Στην Ελλάδα, μέσα στη σκλαβιά των 400 χρόνων, οι Έλληνες κράτησαν  ζωντανή τη γλώσσα, τη θρησκεία, την αλληλεγγύη και τη φλόγα για τη Λευτεριά. Εκτός Ελλάδος μεγαλούργησαν σε πολλούς  τομείς .  Το 1821 κηρύχτηκε  η Ελληνική Επανάσταση  και λευτερώθηκαν  μετά από 8 χρόνια άνισο, υπαρξιακό και ηρωικό Αγώνα. Σήμερα, μέσα στην ΕΝΩΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ, με κοινές αξίες για τον άνθρωπο, με  κοινή αντίληψη σε θέματα επιστήμης,  πολιτισμού και συνεργασίας  δημιουργείται  ένα λαμπρό παράδειγμα δημοκρατίας και προόδου .